داستان ما از کافهای در انقلاب شروع شد. آن موقعها گروه کوچکی بودیم که گاهگاهی داستانی مینوشتیم یا ترجمه میکردیم. شب بود؛ اما نوری از امید دل داشتیم و مسیرمان را با آخرین بازماندههای دورهمی قدم میزدیم. هومت در همان شب، وقتی چراغها سوسو میزد، متولد شد.
برای اسمش روزها فکر کردیم، برایمان مهم بود که ایرانی و اصیل باشد. دست آخر هومت را انتخاب کردیم که بهتر است آن را با املای صحیحترش، هُمت بنویسیم. هُمت یکی از سه دستور زرتشت و به معنای پندار نیک است.